《孔府判野耘尝宦云南今以馀瘴多病意欲休官因读唐书南诏传为此二诗问其风俗》拼音版

元代方回

kǒngpànyúnchánghuànyúnnánjīnzhàngduōbìngxiūguānyīntángshūnánzhàochuánwèièrshīwènfēng--fānghuí

wàncáncóngguó西nánchūlòutiānfāntángjiǎojiēyuèguīhànjiānglián

cānjǐngxīngchánwàimínéxuějièbiānchuányuánxiàyuèjiànzhàncháoyàn

biāoxìnkuángxiēmiēxiǎnyàojuānchēngyuángènghàowèishuǎngguānlián

wèikāixíngzōu使shǐquánbèiréngtōngshàngshuāngtián

shì齿chǐjīnjiānchōnghuìzhānguāpáodōnggèngshítáoxìngyóuyán

hùnliángkānzhūqiúhuòwèiquānshuāngwēicáizhǐsòngzǒnghuānrán

guītuómánhuòzhēngpáoyǒuzhàngyāncénggānyāngzhǎngyóukùnchénmián

róuyuǎnhuáfēngjiātóngwénshǐchuányuànwéntánwánghuìzuǎnzhōupiān

方回简介

唐代·方回的简介

(1227—1307)宋元间徽州歙县人,字万里,号虚谷。幼孤,从叔父学。宋理宗景定三年进士。初媚贾似道,似道败,又上十可斩之疏。后官知严州,以城降元,为建德路总管。寻罢归,遂肆意于诗。有《桐江集》、《续古今考》,又选唐宋以来律诗,为《瀛奎律髓》。

...〔 ► 方回的诗(1404篇)